वदावद _vadāvada

वदावद a. [अत्यन्तं वदति वद्-अच् नि˚]

1 A speaker, eloquent; सुभगमभिधास्यत्युद्दामा पराङ्कवदावदः N. 19.24.

-2 Talkative, garrulous; यत्र यद् व्यञ्जयामास महमूदो वदावदः Śiva B.15.45.